‘Er was eens…’ zo ongeveer moeten de eerste woorden van het boek
geklonken hebben. 'Peter en de draak', ik kreeg het op mijn 7e als communiegeschenk cadeau en om één of andere reden was ik helemaal gek op het boek. Je eigen
draak, hoe cool is dat…zoveel jaar later kreeg ik er zelf eentje…
Al een hele tijd houd ik mijn persoonlijke gezichtsveldonderzoek.
Met het programma Paint en een dikke dot midden op mijn scherm zoek ik uit waar
ik de dikke zwarte kwast wel en niet kan zien. Al is het op amateuristische
wijze toch valt het op dat de vlekken als inktvlekken in elkaar beginnen
vloeien en zich zo verder verspreiden op mijn grote scherm. Een beetje de confirmatie van wat ik eigenlijk al een tijdje zelf
voelde. De vlek rechts heeft zich aangesloten met de vlek bovenaan mijn
gezichtsveld en vormt, met een beetje fantasie, een gigantische vliegende draak.
De laatste maanden was die gaan vuurspuwen waardoor het wegvallende stuk verder
naar links opschuift, zijn vleugels kregen meer spanwijdte waardoor het zicht aan de buitenkant een heel stuk minder werd.
Foto : Mijn draak op mijn 60cm grote scherm met focuspunt in het midden.
Wel grappig dat mijn gezichtsveld steeds wordt verstoord door een gigantische draak en dat ik daar op dat moment totaal geen benul van heb. Er wordt gewoon niks weergegeven in het enorme gat en de hersenen
vullen dit aan of geven stukken gewoonweg niet weer. Het is pas wanneer bv. een laaghangende tak op die plaats voor je komt je geen flauw idee hebt dat je hem
een paar seconden later tegen je gezicht aankrijgt of mensen plots vlak
voor je neus lijken te materialiseren zonder dat er enige indicatie was dat die naderden en zo
zijn er nog wel een paar voorvalletjes die ik kan opnoemen. Vooral in de keuken
kom ik steeds meer voor verrassingen te staan. Een paar keer al was mijn man er
gelukkig net op tijd bij om erger te voorkomen. Ik suggereerde al dat we toch
best de polis van onze brandverzekering eens grondig nakijken.
(een ovenplaat die per ongeluk op mijn kookvuur lag en niet werd opgemerkt heeft nu 'een litteken' doordat ik een kookpot er bovenop plaatste. Gelukkig was manlief in de buurt.)
Foto : het normale gezichtsveld van een mens van oor tot oor. Het hele gebied dat we kunnen zien terwijl we rechtuit kijken en is totaal verschillend van de gezichtsscherpte die aanduidt hoe scherp je ziet. Je kan dus een perfect gezichtsveld hebben dat heel slecht is qua scherpte, of een heel beperkt gezichtsveld dat dan weer heel scherp is in het centrum, of een beperking in beiden wat in mijn geval zo is. Dankzij de overlapping van de gezichtsvelden links en rechts wordt het dieptezicht gecreëerd bij een normaal gezichtsveld. Met één oog heb je dit dus niet.
 |
| Bijschrift toevoegen |
Foto : dit is een weergave van een normaal centraal gezichtsveld van het rechteroog (30° rondom het focuspunt). De zwarte vlek rechtsonder is de 'blinde vlek', hier komt de oogzenuw in het oog en omdat er op die plaats zich geen netvlies bevindt wordt daar dus niks waargenomen. Doordat die heel beperkt is heeft dit geen invloed in het dagelijkse leven.
Vorige week mocht ik terug op onderzoek om, deze keer professioneel, een gezichtsveld te laten
opmeten. Het gezichtsveld dat via het toestel wordt opgemeten is het centrale
zicht dus 30° rechts en 30° links van het focuslicht, in totaal 60°. Het resultaat laat me schrikken wanneer
duidelijk wordt dat toch wel al een heel stuk uit het centrale zicht verdwenen is. Het linkeroog, dat eigenlijk moet worden weggefilterd door mijn
brein, wordt voor het eerst opgemeten. Voor de cataractoperatie, die vorig jaar
plaatsvond, had ik daar een gezichtsscherpte van minder dan 1/20 zicht (zo goed als niks dus). Nu heb ik
daar het vreemde vervormde vergrote beeld en ook daar is reeds een stuk
centrale zicht weg. Ik vraag me terug af of het wel goed was om dit toch te
laten oplappen. Er is wel wat zicht maar eigenlijk heb ik er (o.a. ook door mijn vergrote pupil en de twee aparte beelden) meer last van dan
dat het goed doet én het gezichtsveld evolueert een beetje op dezelfde manier
als rechts. Dus weet ik niet of het ‘backup-idee’ (als rechts wegvalt heb ik
toch nog iets) wel een oplossing zal zijn.
Foto : Het centrale gezichtsveld van mijn linkeroog met de donkere vlekken als schade weergegeven. Daar wordt geen zicht weergegeven. Middenin is het beeld vervormd door maculadegeneratie ontstaan door de hoge bijziendheid.
(Foto : Het centrale gezichtsveld van mijn rechteroog. Ook daar is heel wat schade te zien. Zelfs de linkerkant (binnenkant van het rechteroog) wat ik zelf op amateuristische manier niet kon vastleggen. De rest van 'mijn draak' bevindt zich rechts van de 30° dus tussen de 30° en 95° graden buiten het centrale zicht. Zie afbeelding bovenaan van een volledig gezichtsveld)
Samen met mijn chirurg en collega oogarts die, naast haar
consultaties in het oogcentrum, ook in Low Vision consultaties heeft bespreken
we de situatie. Ik had al aangegeven dat ik toch nog eens graag zou langsgaan
omdat ik de laatste tijd toch wel meer hinder ondervind. Beiden besluiten ze
dat het een goed idee is en er zeker een gegronde reden is. Ik krijg het
telefoonnummer en kan een afspraak maken.
Wanneer ik de praktijk verlaat heb ik een beetje een dubbel
gevoel. Langs de ene kant besef ik dat het gezichtsveld verder afneemt maar
langs de andere kant ben ik wel blij dat ik naar Low Vision mag en hoop daar
een oplossing te vinden zodat ik toch terug de stap durf zetten om alleen de
deur uit te gaan. In de keuken had ik de laatste tijd ook een paar ongelukjes
die ik vroeger nooit heb gehad, misschien kunnen ze daar eveneens een oplossing
voor bieden. Ik ben er klaar voor!
Anekdote : Na een paar onderzoeken in het ziekenhuis ging ik mijn
handen wassen aan wastafels in de toiletten. De wasbakken waren voorzien van
een automatische kraan waar je juist eventjes je handen onderhoudt en deze je zo
voorziet van het nodige water. Terwijl ik vlotjes over mijn handen wreef, onder
het steeds warmer wordende water, zag ik dat er op de spiegel een sticker hing
met een tekst die ik niet kon lezen. Ik dacht : ‘ik doe straks wel even mijn
brillenwissel als mijn handen droog zijn’. Met gloeiende handen nam ik mijn
leesbril en ging tegen de spiegel aanhangen. Daar stond te lezen : ‘Opgepast,
het warme water kan brandwonden veroorzaken!’
Mijn facebookpagina : hogemyopie.
Wat is een gezichtsveld: https://www.oogartsen.nl/oogartsen/onderzoeken/gezichtsveld_onderzoek/
Samenstelling van het oog : https://www.oogartsen.nl/oogartsen/het_oog/bouw_functie/
