67. Taboe en gêne doorbroken én jullie opinie.

Aan alles komt een einde, ook aan de warmste zomer ooit. Een druiligere winderige ochtend kondigt aan dat het een guur dagje wordt. Eentje om lekker in de zetel onder een deken te hangen met een goed boek op schoot en een kop koffie of thee binnen handbereik. Toch staat er 's avonds iets anders op onze agenda geprikt. Een optreden van de band waar mijn schoonbroer drumt. Iets wat ik al heel lang voor me uitschuif. Grote festiviteiten behoren sowieso niet tot mijn favoriete bezigheden, de geluidsinstallatie die meestal loeihard staat, lichten die alle kanten opflitsen, een drukke bedoening maken het in mijn hoofd tot een hel. Aangevuld met de natte weersomstandigheden zijn alle factoren aanwezig om niet te gaan maar belofte maakt schuld.

Gelukkig heb ik die dag nog wat extra werk met het vullen van een nieuwe kast maar de gedachte aan de avond zorgt er toch voor dat een zeurend hoofd me naar wat lichte medicatie doet grijpen en ik nog even, met gesloten ogen, op de zetel uitrust. Gekleed op wat meer wegheeft van het maken van een expeditie op de Noordpool i.p.v. een avondje uit, ben ik er uiteindelijk ‘klaar’ voor.

Plots krijg ik de klik in mijn hoofd. Ik grijp één van mijn ooglappen (mijn schoonmoeder maakte er ondertussen al een hele reeks, waarvoor dank) en stop hem in mijn zak. Het optreden vindt plaats in het dorp waar mijn man en ik opgroeiden dus heel wat gekende mensen zullen er zijn. Maar de angst voor de negatieve gevolgen in mijn hoofd overstijgt mijn trots. Ik weet dat het zoveel verschil uitmaakt wanneer ik het ene oog afblok. De rust die het me geeft. Dus ga ik ervoor!

Gelukkig is het reeds pikdonker en worden we ter plaatse opgevangen door een groepje familieleden. Ik word verwend met een kruk die voor me klaarstaat. We zitten een stukje van het podium waardoor het volume goed meevalt. Doordat het regent blijft iedereen, onder de tentzeilen, wat op zijn plaats staan waardoor er niet echt een chaos ontstaat van een bewegende massa voor mijn neus. De spots staan aan mijn rechterkant een eindje verderop en zitten in mijn ‘dode hoek’ wanneer ik recht voor me uitkijk. Zonder blikken of blozen zet ik mijn ooglap op waardoor eveneens het linkeroog de toegang tot het flitsende gekleurde licht wordt ontzegd. Vakkundig weet ik al de elastiek onder mijn haar te verbergen waardoor eigenlijk alleen het lapje, onder mijn brilglas, zichtbaar is. Op hetzelfde moment besef ik dat het me totaal niks doet, geen schaamte, …niks. Het voelt gewoon goed en ik ben trots op mezelf!

De band waar mijn schoonbroer (de spetter op de foto) drummer is : 'The backseat boppers' (Rockabily and Surf). Op hun pagina vind je alle info i.v.m. optredens. 

Het is wel nog steeds vermoeiend voor mijn rechteroog en ik zal ook nooit echt een fan worden van festivals of optredens maar toch ben ik blij dat ik terug een stapje verder ben. Een ooglap dragen in het openbaar op een plaats waar heel wat mensen me kennen. Al moet ik toch een beetje toegeven dat het wel goed voelde in de beschermde cocon van de familie te zitten.

Aan alles komt een einde…maar deze keer maakt het plaats voor een nieuw begin.

Ooglapjes zijn op het wereldwijde web nog steeds een schaars item. (zelfs bij de oogarts beschikken ze niet over een degelijk model voor het afnemen van het gezichtsveldonderzoek, ook al wordt het als 'medisch' verkocht). Ik probeerde zelf al contact te leggen met bedrijven om een productie hier in België op te starten maar voorlopig zonder écht resultaat. Al bijna een jaar ben ik op zoek. De enige die ik modieus vind zijn die die een Canadese dame maakt. Ze zijn zeker niet goedkoop  en ik was vooral bang voor extra douanekosten die blijkbaar hoog kunnen oplopen. Gelukkig werd ik de hele periode uit de nood geholpen door mijn schoonmoeder en werd elke onbruikbare bh gerecycleerd tot ooglap. (Dit was nog een extra reden waarom ik maandenlang wachtte om er eentje in Canada te bestellen.) Een paar weken geleden maakte ik eindelijk de bestelling en  deze week mocht ik het, gelukkig zonder extra kost, ontvangen. Het zit zo goed als perfect en ziet er wel mooi uit, al is het even wennen aan het leder i.p.v. de stof. Toch zit het zeer aangenaam.

Mijn mannen zijn er hier al een jaar aan gewoon dat ik 's avonds mijn lapje draag en vinden deze nieuwe zeker ok maar mijn zus vond hem toch een beetje vreemd. Wat vinden jullie ervan?

Mijn facebookpagina : Hoge Myopie.