39. Short Version in ‘Mijn Gezondheidsgids’.

Een beetje trots borrelde op toen ik de vraag van : ‘Mijn Gezondheidsgids’ kreeg om een artikel te schrijven over mijn blog voor hun magazine. Wanneer ze er ook nog eens bij vermeldden dat ze de schrijfwijze heel geslaagd vonden kreeg ik toch een blos op mijn wangen.

Graag geef ik hier het artikel even mee, het is een heel korte versie van de blog hier en somt de gevolgen van mijn hoge bijziendheid op :

Sterke bijziendheid het begin van Anja’s slechte zicht.

Mijn naam is Anja, 46 jaar oud en geboren met een hoge myopie (bijziendheid). Bij het opzoeken van informatie hierover kwam ik steeds op dezelfde wetenschappelijke sites, maar vond geen enkele persoonlijke ervaring van lotgenoten. Vandaar dat ik het idee kreeg mijn ervaringen, anekdotes en tips te delen in een blog. Door de jaren heen had ik er trouwens al heel wat samen gesprokkeld. Aanvankelijk was het ook voor mij wel moeilijk om zoveel van mezelf bloot te geven maar de positieve reacties die volgden gaven me het gevoel dat er inderdaad nood is aan persoonlijke ervaringen hieromtrent.

Contactlensjes vanaf mijn 7e dankzij myopie

Ondertussen kwam ook het verontrustend nieuws dat heel wat kinderen bijziend worden door het vele schermgebruik, ook daar wil ik op inspelen, mensen duidelijk maken dat bijziendheid meer is dan dat brilletje op je neus. Het is natuurlijk een serieus onderwerp maar de manier waarop ik het naar voor probeer te brengen moet het toch wat makkelijker leesbaar maken. Het feit dat ik, als peuter, wel heel dikwijls met mijn neusje tegen de vlakte ging moest een reden hebben en werd dan ook gevonden onder de vorm van een hoge myopie. De eigenlijke oorzaak ervan is niet echt gekend, maar er is een vermoeden dat de medicijnen die mijn mama, tijdens haar zwangerschap, moest innemen hieraan hebben bijgedragen. De eerste twee oogartsen gaven mijn ouders het advies om me in het eerste leerjaar te laten starten in een blindenschool, want volgens hen had ik nog maximum drie jaar zicht te gaan . Gelukkig heb ik ietwat ‘koppige’ ouders die besloten om voor een derde opinie te gaan. Daar kregen we toch een voorstel om het probleem te lijf te gaan. Ik kreeg als allerjongste in België contactlensjes. Ik was toen 7 jaar oud. Dit was een heel goede zet en ondanks dat de myopie wel vorderde beten de twee onheilspellers in het zand.

Besparen van mijn restzicht

Op 20-jarige leeftijd kon ik de contactlenzen niet meer verdragen en kreeg ik voorkamerimplantlenzen. Door misselijkheid, van de narcose na de operatie, en nadien ook de bevalling van mijn eerste zoontje moest één lens al na een jaar verwijderd worden. Hierdoor viel mijn zicht terug naar één oog. Dit had heel wat gevolgen in mijn verdere leven. Zo moest ik de auto aan de kant laten staan, werd duidelijk dat mijn ene oog te zwaar belast werd tijdens het werk en ondervond dat alles in een soort ‘slow motion’ versie mijn brein binnenkwam. Ondanks het feit dat ik zo thuis kwam te zitten, dit om mijn ‘restzicht’ te sparen, liet ik de moed niet zakken. Ik haalde positiviteit uit het feit dat ik er steeds kon zijn voor mijn kinderen en genieten van zoveel kleine dingen die het leven biedt. Dingen moeten laten betekent daarom niet het eind van de wereld, je leert er wel mee omgaan. In ons gezin wordt dan ook heel regelmatig gelachen met de manier waarop voorwerpen hier, met regelmaat van de klok, hun weg naar de grond vinden, gewoon van tafel worden geveegd of het raden waar ik die blauwe plek nu weer haalde.

Glaucoom en cataract

Door de jaren heen ontwikkelden zich nog heel wat gerelateerde oogziekten. Zo was de eerste de glaucoom, ook al druppelde ik al jaren toch schoof de gezichtsgrens op. Ook stukjes binnenin verdwenen waardoor soms iets plots leek op te duiken dat ervoor niet te zien was. Een positief gevolg daarvan is dat je regelmatig ontdekt dat er toch nog een stukje taart op je bord ligt terwijl je dacht dat je alles reeds achter de kiezen had. Op een bepaald moment verzakte de voorkamerlens waardoor op een paar maanden tijd ook cataract ontstond. Een operatie drong zich alweer op.

Ontdek het verschil tussen glaucoom en maculadegeneratie

Nog meer oogproblemen ten gevolge van myopie

In de tussentijd was het zicht er zo slecht aan toe dat ik besloot om zelfstandig braille te leren. Op mijn eigen manier bracht ik het er goed vanaf waardoor ik nu terug heel wat boeken kan lezen. Na een cataractoperatie bestaat een kleine kans op nastaar. Aangezien dat nog niet in mijn persoonlijke encyclopedie stond werd besloten dat er ook nog even bij te nemen en ook deze werd behandeld. Het ernstig risico op netvliesloslating stak een paar maanden later de kop op door het glasvocht dat vroegtijdig losliet ten gevolge van de hoge myopie. Het positieve hieraan is dat je mag genieten van de oneindig prachtige sterrenhemel die nog een extra dementie krijgt doordat Mars, op regelmatige basis, flitsend je persoonlijke heelal verlicht. Deze illusie wordt veroorzaakt door een ‘alarmsysteem’ dat aangeeft dat er iets fout gaat met het netvlies. Door me op een zombie-achtige manier voort te bewegen en geen plotse oogbewegingen te maken kon ik voorkomen dat het netvlies losliet. Alweer een spannende periode achter de rug.

Maculadegeneratie

Het aan de kant geschoven slechtste oog vertoonde al jaren cataract en was op een punt gekomen dat ook daar zich een ingreep opdrong, om het oog niet volledig verloren te laten gaan. Na de operatie werd duidelijk dat in dat oog een soort maculadegeneratie was ontstaan door de hoge myopie, die ondertussen was opgelopen tot -29 dioptrie. Er werd een kronkelend, wazig beeld weergegeven dat ik moest leren negeren en enkel mijn andere oog gebruiken. Door de vervormde vergrote pupil is dit echter geen gemakkelijke taak aangezien het oog meer licht opvangt en steeds de bovenhand wil nemen waardoor een dubbel beeld ontstaat of zelfs enkel die vervormde versie wordt weergegeven. Ondertussen kreeg ik ook nog vochtophoping achter het netvlies te verwerken wat alweer voor de nodige spanning, een afname van mijn gezichtsvermogen en behandelingen zorgde.

Een boodschap voor lotgenoten en ouders van jonge kinderen

Ondanks alles heb ik, na 40 jaar, nog steeds ‘zicht’ en wordt daar nog steeds heel hard voor gevochten om dit zo lang mogelijk te kunnen behouden. Tot nu toe had ik het geluk om steeds een oplossing aangeboden te krijgen op het moment dat de problemen zich stelden. Ik besef dat niet iedereen zoveel geluk heeft maar toch hoop ik dat ik met mijn verhaal heel wat lotgenoten een hart onder de riem kan steken.

Aan alle ouders wil ik de raad geven om hun kinderen zoveel mogelijk ver en dichtbij te laten kijken, zodat ze hun ogen goed oefenen. Buitenspelen is een must! Ik hoop dat ik hier aantoon dat myopie heel wat gevolgen heeft wanneer ze ontstaat op jonge leeftijd. Het is natuurlijk niet zo dat ieder bijziend kind de gevolgen draagt van teveel ‘schermkijken’ maar laten we vooral de groep zo klein mogelijk houden.

Lees waarom bijziendheid een bedreiging vormt

Een goed zicht betekent mensen om je heen herkennen, vrijheid, de wereld bewonderen, genieten van alle pracht en kleur,…
Dit artikel is een samenvatting van 40 jaar ervaring, in mijn blog www.hogemyopie.blogspot.be vertel ik een uitgeschreven versie ervan met heel wat anekdotes en tips. Voor mensen die nog moeilijk kunnen lezen is er, op iedere pagina links bovenaan, een voorleesknop voorzien. Iedereen is welkom, alsook ervaringen, anekdotes en tips van lotgenoten. Ik wil ‘Mijngezondheidsgids’ hartelijk bedanken om dit artikel op te nemen in hun magazine.

Bron :  https://www.mijngezondheidsgids.nl/bijziendheid-begin-anjas-slechte-zicht/

  http://oogarts.info/OMCA_pvd/Glasvochtloslating/Samenvatting.html

Mijn facebookpagina : HogeMyopie :