Even doorgaan met mijn persoonlijk verhaal in mijn blog. Ik heb,
na lang aarzelen, dan toch besloten om voor nieuwe brillen te gaan. Het glas
aan het linkeroog wordt dus toch aangepast tot de juiste correctie die ik extra
overhield aan het vocht achter mijn netvlies. Ik ben heel benieuwd wat dit gaat
geven en wacht met een bang hartje af. Ik ging voor 2 volledig nieuwe monturen
in één van de betaalbare ketens omdat het misschien zo lastig wordt dat ik toch
beter terugval op mijn vorige brillen. De eerste dag is het wat afwachten wat
het gaat geven. Het is een heel grijze dag wat dus meevalt want dat wil zeggen
dat er maar weinig extra licht in mijn linkeroog valt dat er regelmatig voor
zorgt dat dat, door de verwijde pupil, de bovenhand neemt.
Foto : het vervormde beeld dat wordt veroorzaakt door Maculadegeneratie.
Af en toe komt toch even
het vreemde -door maculadegeneratie-vervormde beeld opzetten maar al bij al
valt het wel mee die dag en kan ik het oog goed afblokken. Wanneer we ’s avonds
aan de goed verlichte tafel gaan en een boterham eten speelt het terug op. Ik
wil de boterham in mijn hand bekijken maar krijg die niet te zien. Wat ik wel
te zien krijg is de vervormde hand van mijn zoon die schuin tegenover me zit en
rustig van zijn crockje geniet. Hij heeft nu eenmaal heel grote handen die
blijkbaar heel graag de aandacht trekken. Dat vindt links er toch van.
De
volgende dag tijdens het middagmaal kijk ik even naar mijn oudste die rechtover
me zit en krijg het beeld van een Siamese tweeling te zien aangezien zijn broer
rechts van hem zit en mijn linkeroog (dat naar binnen loenst) hem er ook wel
even bij wil hebben. Het vreemde vervormde vergrote hoofd komt eigenlijk zowat op het
lichaam van zijn broer rechtover me te staan.
Nog een mooi voorbeeld is van mijn man die links naast de
kerstboom staat, hoe graag ik ook hem in het vizier wil krijgen, mijn linkeroog
vindt de verlichte kerstboom nu eenmaal veel leuker. Waar ik helemaal niks kan
aan doen behalve dan het ongehoorzame links dichtknijpen en hem zo het zicht op
de schitterende boom ontnemen. Het is alweer duidelijk dat bij extra licht mijn
rechteroog niet tegen mijn vreemde linkeroog opkan. Een bewegend iemand trekt
ook nog meer de aandacht dan iemand die stilzit. Links is nu eenmaal heel
nieuwsgierig blijkbaar. Wanneer die persoon een helder kleurig t-shirt draagt
is het hek al helemaal van de dam en trekt links aan. Wat me wel opvalt is dat
de kleuren daar wel mooier zijn, ondanks het feit dat het beeld zo vervormd is.
Voor tv wil ik eerst even proberen zonder ooglapje maar dat hou ik
niet lang vol. Ook daar vindt links de lichtschijn die op de gordijnen valt
veel interessanter dan wat rechts op tv te zien krijgt. Wanneer ik rechts even dichtknijp
zie ik (met links) dat een geel reflecterend hesje van een geïnterviewde
fietser echt fluo is. Wanneer ik de fietser zelf probeer aan te kijken lijkt
het of hij net een mislukte gezichtsverbouwing achter de rug heeft. Zijn, wat
zou moeten een linkeroog zijn, staat scheef en een stuk lager dan waar het zou
moeten staan, van een neus is niet echt sprake én dan is er ook nog die grote
deuk aan de rechterkant van zijn hoofd voorafgegaan door het Frankenstein
voorhoofd. Niet echt flatterend dus. De
ondertitels zijn helder wit wanneer ik door links kijk (rechts zit er een
vergeelde schijn in en is het beeld niet helder). Ze zijn moeilijk te ontcijferen door de golvende beweging die
ze maken en de vlek die midden in mijn beeld zit.
Foto : tekst wordt vervormd door de Maculadegeneratie. Hier zie je nog een stukje tekst die recht loopt maar bij mij is alle tekst vervormd.
Wat is het vreemd te moeten kiezen tussen de mooie kleuren van
links en een normaler beeld van rechts. Omdat mijn hoofd het heel moeilijk
krijgt wanneer ik door links kijk besluit ik dat ik beter mijn ooglapje opzet
en zo rechts het volledige voorrecht krijgt.
Het wordt alweer een hele opdracht. ’s Avonds ben ik terug vlug
moe en hou de volledige avond mijn ooglap op om zo mijn hoofd toch een beetje
rust te gunnen. Ook al om net zoals de ‘grote mensen’ op een normaal uur onder
de wol te kruipen en niet ineengedoken op de sofa in te dommelen op een
onaanvaardbaar vroeg uur.
Anekdote : Gezellig samenzijn met onze vrienden in een klein
wellnesscentrum dat we samen afhuren. Het aparte salon is sfeervol ingericht en het licht gedempt. Onze traditie bestaat erin dat één van
de koppels het aperitief, inclusief hapjes, voorziet wat we dan rustig verorberen
alvorens wat op te warmen in de sauna of een plons in het zwembad te wagen. We zitten heel ontspannen in badkledij en er wordt heel wat afgebabbeld,
gegeten en een goed glas genuttigd. Normaal reikt mijn man me af en toe wel een hapje aan maar deze keer denk
ik : ‘het lukt me zelf wel.’ Vooral de kleine Italiaanse broodstokjes die je
even door de pesto moet halen vallen altijd wel erg in mijn smaak. Wanneer ik op een bepaald
moment voel dat de pesto langs mijn been glijdt doe ik nog vlug een poging deze
op te vangen maar toch komt die onverbiddelijk op de donkere houten vloer
terecht. Ik vraag mijn man even om te kijken waar ik smoste. Bij het analyseren
van de situatie vraagt hij me verwonderd hoeveel van die stokjes ik eigenlijk
al probeerde te verorberen…Het bergje pesto tussen mijn voeten wordt met behulp
van een paar servetten netjes opgeruimd. Ik besluit dan maar dat ik genoeg pesto
heb gehad voor deze avond.
Even iets totaal anders. Ik wil namelijk ook nog even stilstaan bij het trieste nieuws van Lies Lefever. Een aantal weken geleden nam ik met haar contact op i.v.m. een stukje dat ik hier in de blog over haar wou schrijven. Ik heb altijd al veel bewondering gehad voor haar strijdlust, moed en humor. Ze liet me weten dat ze het een leuk idee vond en dat ik haar maar eens moest bellen. Ik besloot nog even te wachten tot na de feestdagen...Jammer genoeg hoorden we deze week het trieste nieuws over haar plotse overlijden. Ook langs deze weg heel veel sterkte aan haar familie.
Mijn facebookpagina : Hoge Myopie
SAMENKOMST HOGE MYOPIE :
Een gezellige babbel met een lotgenote? Een verhaal vertellen dat degene die voor je zit echt begrijpt? Ervaringen delen? Dit is iets wat velen willen maar aangezien we niet zo talrijk zijn met een hoge myopie (bijziendheid) lukt dit zelden of nooit. Daarom wou ik een bijeenkomst organiseren om dit mogelijk te maken. Deze zal doorgaan op 16/02/2018 in de gebouwen van Visio Breda ( Heerbaan 14-40,Breda) van 12-17u. Ook partners zijn meer dan welkom. Geïnteresseerden kunnen een mailtje sturen naar advhogemyopie@telenet.be. Het wordt alvast een ‘internationale’ bijeenkomst want zowel België als Nederland is vertegenwoordigd. Mijn verhaal vind je op www.hogemyopie.blogspot.be (vanaf 1.Voorwoord), het zou leuk zijn nog extra verhalen te vinden bij lotgenoten. Tot dan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten