Nummer 77 : laserbehandeling van mijn tweede nastaar en kort reisverslagje

Bij mijn vorige consultatie werd duidelijk dat ook het tweede oog dat behandeld werd voor cataract nu eveneens nastaar vertoont. Dit is het vertroebelen van de achterkant van het lenszakje waardoor het terug onmogelijk wordt om licht tot op het netvlies door te laten en met de tijd blindheid veroorzaakt. Soms kan dit al na een paar maanden optreden maar het kan zelfs tot 5 jaar na de operatie vertroebelen. Omdat we een reisje in het verschiet hadden, en ik geen risico's op het annuleren ervan wou, werd deze behandeling even uitgesteld. De reis had niet plaatsgevonden indien mijn ogen het over de jaren heen niet zo zwaar te verduren hadden gekregen. De toekomst is zo onzeker dat we nu ten volle willen genieten van wat nog kan. Eigenlijk toch een positief gevolg van hoge myopie.

Parelwitte stranden, kristalhelder blauw water, groen groener dan groen en bloemen in de meest hevige kleuren. Dit is een plek voor mensen zoals wij, je gaat er echt gewoon beter zien. Een namiddagje snorkelen leverde meer dan mijn verwachtingen in. Eerst even de angst overwinnen om met mijn gezicht in het water te hangen terwijl ik door de snorkel ademhaal. Maar al snel ervaar ik de rust van het onderwater kijken. Een ervaren local, in knaloranje t-shirt, gaat op zoek naar de grote zeeschildpadden. ‘Can you see it ma’am?’ Snel schud ik mijn hoofd om hem duidelijk te maken dat ik ze niet kan spotten. Ik voel zijn handen aan mijn hoofd terwijl hij het in de juiste richting draait. ‘Yes, I see it, I see it!’: gil ik uit door het smalle buisje. Een grote schaduw beweegt zich onder me door, de flippers gaan zachtjes van voor naar achter waardoor het prachtige dier zich verder laat glijden over de witte bodem van het ondiepe water. Een wonderlijk gevoel van geluk overvalt me en wat ben ik blij dat ik dicht tegen onze gids bleef. Verderop ligt een scheepswrak waar we met de groep naartoe zwemmen. De man gooit wat eten in het water en algauw komt een hele school glinsterende vissen onze richting uit. Overal zie je uitgestrekte handen, ze lijken zo dichtbij dat je ze kan aanraken. 

De angst voor het ademhalen is volledig verdwenen en de rust en het geluksgevoel zijn immens. Ook al zijn de beelden op ons grote tv-scherm een heel stuk duidelijker voor me, dit overtreft alles. De flora moet zeker niet onderdoen. Grote kleurrijke trossen bloemen hangen overal in het rond, de bladeren zijn gigantisch groot. Dit is alweer iets wat in mijn herinneringen blijft. Beter dan welke therapie ook. Zo moe maar voldaan keren we huiswaarts. Op naar de afspraak bij de oogarts.

In de wachtzaal zit naast me een papa met zijn schattige dochtertje. Het meisje van net geen 4 draagt onder haar roze brilletje een kleurrijke pleister. Ze is druk bezig met het in elkaar zetten van een houten puzzel en slaagt daar wonderwel goed in. Haar vrije oogje heeft een sterkte van -6.5D met de brilcorrectie van -5.5D, reeds vrij hoog voor zo’n kleine meid. Mijn empathie gaat uit naar haar maar ondertussen koester ik ook de hoop dat ze reeds tot de generatie behoort die een andere toekomst krijgt dan lotgenoten van mijn leeftijd. Ik geef de papa nog even de facebookpagina’s mee indien hij zich toch wat meer wil verdiepen in de oogjes van zijn kleine meid.

Een tijdje later kan ik de aparte ruimte binnen waar het lasertoestel staat opgesteld. De oogarts laat mijn man even door de microscoop naar mijn ingeplante lens kijken die mooi in het centrum zit. Achteraan is de vertroebeling van het lenszakje zichtbaar. Dankzij het licht autistisch trekje van mijn man kom ik te weten dat het net 37 pulsjes kostte om een nieuw venster te creëren. Er wordt in een kruis gelaserd waardoor vier flapjes ontstaan die zich automatisch naar achteren plooien en zo weinig mogelijk van het vlies gaat rondzweven in het oog. De vraag is me ontgaan maar volgens mij is dit een nieuwe techniek en werd vroeger gewoon een stuk van het lenszakje weggelaserd met de rondzwevende vliesjes tot gevolg. Moest iemand hier een exact antwoord op weten hoor ik het graag. Ik kreeg ondertussen al de reactie van iemand uit onze groep waarbij deze techniek reeds 5 jaar terug (in Rotterdam) werd toegepast. (Mijn vorige behandeling, zie nummer 16. hier op de blog, was ook ongeveer 5 jaar terug maar dus nog op de andere manier)

(op deze afbeelding wordt nog gewoon een gat gemaakt ter grootte van de pupil.)

De pulsjes zijn deze keer heel zacht, het enige wat ik voel is een licht geknetter. Mijn man mag het resultaat nog eens bewonderen en blijkbaar staat er nu letterlijk een ruit open zodat de lichtstralen terug op het netvlies kunnen vallen. Jammer, dat het oog opnieuw achter het lapje gaat maar wie weet komt er een tijd dat ik blij ben dat ik kan terugvallen op het stuk vreemde dronkenmansbeeld wat me daar nog rest.

Nu rustig naar huis en een paar dagen op een gezapig tempo en dagdromen van zalige herinneringen.

Anekdote : Vooral grappig toen we aankwamen op de plek waar een paar films van Pirates of the caribbean gedraaid werden en plots iemand riep : 'look, a real pirate'. Plots voelde ik me helemaal thuis 　

Wat is nastaar en de behandeling :  https://www.oogartsen.nl/oogartsen/laserbehandelingen/na_staar_staaroperaties_nastaar/
(ook hier wordt inderdaad nog gewoon een gat gemaakt ter grootte van de pupil. )

Bij deze wil ik eveneens nog eens herinneren aan onze bijeenkomsten in mei.

De eerste vindt plaats in de gebouwen van het Vlaams oogpunt (Licht en Liefde, VeBeS VZW)  Kortrijksesteenweg 304, 9000 Gent, op 4 mei 2019 van 13u30 tot 17u, op 350m van het station, waar ik jullie heel graag ontvang. 

Google Maps Locatie Gent

De tweede samenkomst is gepland op 18 mei in de lokalen van ‘Het Rode Kruis’ Koningsweg 2 3582 GE Utrecht van 10u30 tot 16u, onder leiding van Gerlof. 

Google Maps Locatie Utrecht  

Onderstaand vinden jullie een link waar je je kan inschrijven via de groep op facebook  oogvereniging hoge myopie, er wordt je dan een uitnodiging gestuurd. Mensen die niet over facebook beschikken kunnen altijd een mailtje sturen naar : advhogemyopie@telenet.be met de vermelding waar ze graag willen deelnemen. Wie er maar niet genoeg kan van krijgen, of toch graag een persoonlijk woordje voert met iemand van over de grens mag natuurlijk naar beide bijeenkomsten komen. Ook partners zijn meer dan welkom, net als ouders van kinderen met een hoge myopie. De bijeenkomsten zijn gratis.

Dank aan iedereen die hiertoe bijdroeg en speciaal aan de mensen van ‘Het Rode Kruis’ en ‘VeBeS VZW (Licht en Liefde)’die de locaties ter beschikking stellen. Eveneens aan de Oogvereninging die voor budget zorgde voor Nederland. Voor Gent zorg ik hier voor iets lekkers bij de koffie of thee. Indien er nog mensen zich geroepen voelen om vlug iets uit hun oven te toveren, meer dan welkom! 

Mijn facebookpagina : hogemyopie

De nieuwe besloten groep : oogvereniging hoge myopie.