woensdag 21 juni 2017

41. Autorijden, kan het nog : ja of nee?

Foto : mijn eerste wagen...

Autorijden en vrijheid : voor mij waren dat twee synoniemen. Ik was altijd al gek op auto's, niet echt iets vrouwelijks misschien maar een zware bolide met prachtig koetswerk geeft me, zelfs tot op de dag van vandaag, een zalig gevoel. Zelfs de elektrische Tesla vind ik een superauto, jammer dat de prijs nog zo torenhoog is...


Mijn auto kocht ik met mijn eerste spaarcenten. Direct een gezinswagen met het oog op een toekomstdroom. De wagen was drie jaar oud maar in prachtige staat. Iedere week werd hij, zowel de buitenkant als binnenin, bijna steriel gereinigd. Mijn auto was mijn pareltje. Ook het autorijden vond ik ongelooflijk zalig. Het idee dat een  blinkend koetswerk op vier wielen je op korte tijd, zonder de files bij te rekenen, honderden kilometers ver kan brengen is nog steeds wonderlijk. Zoals ik reeds eerder vermeldde wist ik me ook in het drukke verkeer heel goed uit de slag te trekken. Eerlijk gezegd had ik het soms zelfs moeilijk om me, op een heel rustig moment, op een autosnelweg aan de opgelegde snelheid te houden. Racend als een gek ging je me weliswaar nooit zien rijden, ik hield het wel steeds binnen de perken.

Toen mijn man en ik net gehuwd waren werkten we bij hetzelfde bedrijf een 50tal kilometer van onze toenmalige woonplaats. Iedere dag zat ik achter het stuur en reed hij, rustig naast me zittend, met me mee. Een vrouw aan het stuur staat dus niet altijd gelijk aan een uitbraak van panisch angstzweet van de man die zich op de passagiersstoel bevindt.
Toen we zelfs nog een aantal kilometer verderaf gingen wonen vond mijn man een baan dichterbij huis en reed ik alleen, nadien carpoolend met twee collega’s, iedere dag het drukke verkeer in.


In een hectische avondspits werd het zelfs heel eventjes, op zijn zachts gezegd, heel spannend. Tussen twee vrachtwagens in nam ik de afslag naar een andere autosnelweg. Plots sloeg het verkeer in een knoop en moest iedereen heel hard op de rem gaan staan. In een fractie van een seconde nam ik de beslissing om de pechstrook aan mijn linkerkant op te rijden, eigenlijk heel rustig aan maar heel kordaat en vooral oplettend dat niemand hetzelfde idee had. Toen mijn collega me verbaasd aankeek zag ik naast haar hoe de vrachtwagen, die net nog achter me reed, de achterbumper van mijn, een paar seconden eerder nog, voorligger raakte. Pas toen ik besefte hoeveel geluk we hadden gehad sloegen mijn benen zo hard aan het trillen dat de volgende kilometers huiswaarts toch wel anders aanvoelden dan normaal.




Even boodschappen doen, onze jongen van de onthaalmoeder halen, een avondje uit met vrienden, …meestal zat ik achter het stuur. Tot die dag, die dag die ik hiervoor ( zie 5.Pers-periekelen) reeds beschreef. De dag dat de ene voorkamerlens werd verwijderd. De oogarts gaf me de raad om enkel nog ‘rond de kerktoren’ te rijden. Maar ik voelde zelf ook aan dat het niet altijd even veilig was en ook ‘rond de kerktoren’ kan je iemand aanrijden die net een wegeltje verlaat en plots voor je opduikt. Dit kon ik toch niet laten gebeuren? Wijselijk nam ik de beslissing om mijn sleutels neer te leggen en de wagen te koop te zetten. Mijn man had ondertussen een andere wagen dus was het best om mijn 11-jarige mooie blinkende vriend van de hand te doen. Ik zou het er heel moeilijk mee hebben gehad wanneer hij hier nog in de garage stond terwijl ik niet meer achter het stuur mocht kruipen.

Bijna een jaar later, tijdens een emotioneel heel zwak moment, griste ik de autosleutels van tafel en reed (met de andere wagen) in een vol zelfbeklagende woede de garage uit. Pas toen ik op de parking van de nabijgelegen buurtwinkel stond brak het angstzweet me uit. Terug thuis besloot ik dat dit echt de laatste keer was dat ik achter het stuur van een wagen zat, toch zolang de wetenschap, zowel op oog- als op autovlak, niet echt met iets fenomenaals uit de bus kwam.
Ondertussen zijn de wagens er heel wat op vooruitgegaan en zijn ‘zelfrijdende’ wagens geen verre toekomstmuziek meer, dus ooit komt de dag dat ik terug achter het stuur van een wagen zit.



De aanleiding van deze pagina was onderstaand artikel. De wettelijke bepaling vind ikzelf te ‘soepel’. De bioptische telescoop kan, voor mij persoonlijk, echt niet. Stoppen met autorijden is een heel groot stuk van je vrijheid inleveren maar het verkeer is er niet rustiger op geworden en zelfs voor ‘goedziende’ mensen is het niet altijd evident om zowel het verkeer als de verkeersregels in de gaten te houden. Daarom roep ik mensen op om vooral hun gezond verstand te gebruiken.

De dag dat je het leven van een medemens in gevaar brengt is een dag te lang achter het stuur.



Ook aan 'normaal ziende' mensen wil ik graag meegeven : wees hoffelijk, vooral ook heel alert, laat die GSM uit achter het stuur, stel je GPS stilstaand in en niet terwijl je aan het rijden bent,…

Een normaal zicht staat, jammer genoeg, niet altijd garant voor goed kijken…


Preventiefilm gsm achter het stuur :  http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/binnenland/1.2581358
Preventiefilm sms achter het stuur : https://www.youtube.com/watch?v=OMeyBwRBLI8

http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/2646154/2016/03/14/Bellen-chatten-of-sms-en-achter-het-stuur-Niet-met-deze-veilig-rijden--app.dhtml




Artikel met de wettelijke bepaling van 'zicht' voor het autorijden : 


Autorijden en slechtziendheid
Goed zien is heel belangrijk bij het autorijden. U moet de weg kunnen vinden en tijdig kunnen reageren op gevaar. Kunt u nog autorijden als u minder ziet? Lees hier wat de regels en de mogelijkheden zijn.



Gezichtsscherpte en gezichtsveld
Bij het autorijden spelen de gezichtsscherpte (ook wel visus genoemd) en het gezichtsveld een belangrijk rol. De gezichtsscherpte bepaalt hoe goed u borden kunt lezen. Hoe eerder u de borden kunt lezen, des te veiliger rijdt u. Een normale gezichtsscherpte, al dan niet gecorrigeerd door contactlenzen of een bril, ligt tussen de 0,8 (80%) en 1,5 (150%).
Met het gezichtsveld ziet u dingen waar u niet gericht naar kijkt. Deze dingen ziet u vanuit uw ooghoeken en hebben een belangrijke waarschuwingsfunctie. Een normaal gezichtsveld met beide ogen is 180 graden en met één oog 150 graden.
Rijgeschiktheid bij verminderde visus of gezichtsvelddefecten
Voor het rijbewijs B voor het besturen van een personenauto en een motorfiets gelden de volgende criteria:
·       De visus met twee ogen samen is minstens 0,5 (50% Als één oog niet meer werkt dan is de visus in het andere oog dus minstens 0,5 (50%).Let op: de visus wordt altijd gemeten met twee ogen tegelijk. De visus gemeten met twee ogen samen moet dus minimaal 0,5 (50%) zijn.
·       Het gezichtsveld is horizontaal 120 graden en verticaal 40 graden. In het centrale deel van het gezichtsveld mogen geen defecten zijn. Het gezichtsveld wordt met twee ogen samen vastgesteld.  Als u bijvoorbeeld met het ene oog een defect heeft in het gezichtsveld en op dezelfde plek in het andere oog niet, dan voldoet u toch aan de eisen. Zie voor meer informatie op de website van het CBR.
       
 Autorijden als u net niet aan de eisen voldoet
Voldoet u net niet aan de eisen van visus of gezichtsveld? Na een rijtest kan toch (gedeeltelijke) goedkeuring volgen. De visus mag hierbij niet lager zijn dan 0,4 (40%) en het resterende gezichtsveld moet minimaal 90 graden zijn. Voldoet u niet aan de eisen van de visus en ook niet aan de eisen van het gezichtsveld, dan wordt het rijbewijs sowieso niet afgegeven of verlengd.
Wat is gedeeltelijke goedkeuring?
Bij een gedeeltelijke goedkeuring krijgt u een rijbewijs met een restrictie. Hierbij kunt u denken aan de voorwaarde dat u alleen rijdt in de omgeving van uw woonplaats. Ook kan het zijn dat u  alleen bij daglicht mag rijden.
Autorijden met bioptische telescoop
Is uw visus minder dan 0,4 (40%), dan is het soms mogelijk om via Koninklijke Visio te leren autorijden met een bioptische telescoop. Ook biedt Visio specifieke kijktrainingen die tot voldoende praktische rijgeschiktheid kunnen leiden. Zie voor meer informatie de website van auto-mobiliteit.
Eigen verklaring
Met de Eigen verklaring geeft u aan wat uw gezondheidssituatie is. Deze verklaring kunt u opvragen bij de gemeente, theoriecentra van het CBR en rijschoolhouders. Twee van de elf vragen gaan over de ogen. De Eigen verklaring dient als basis voor de keuringsarts
Rapport van de oogarts
Als er sprake is van een progressieve oogaandoening of als de visus van het beste oog lager is dan 0,7 (70%), vraagt het CBR een rapport op bij de oogarts. Dit gebeurt ook als er een afwijking is in het gezichtsveld.
Kunt u tijdens het rijexamen een kentekenplaat vanaf een afstand van 25 meter niet lezen?  Ook dan vraagt het CBR om een rapport van de oogarts.
tip
Formeel is het dus zo dat de keuringsarts van het CBR op basis van de Eigen verklaring beslist of een keuring door een specialist noodzakelijk is. Als u echter verwacht dat een oogartsrapport nodig is, accepteert het CBR ook dat u direct een oogartsrapport opvraagt en dit met uw Eigen verklaring meestuurt. Dat versnelt het proces aanzienlijk.
Mag mijn eigen oogarts mij keuren?
Als het CBR vindt dat een oogartsrapport noodzakelijk is, ontvangt u een formulier dat u mag laten invullen door een oogarts naar keuze. Dit mag uw eigen oogarts zijn, maar vaak zal dit een collega-oogarts in dezelfde praktijk zijn. Deze beschikt direct over uw medische gegevens.
Daarnaast heeft het CBR een lijst met oogartsen die u kunnen keuren.
Verlenging rijbewijs vroegtijdig aankaarten
Het is verstandig om een verlenging van het rijbewijs vroegtijdig aan te kaarten bij uw oogarts. Dan kunnen uw situatie en de eventuele belemmeringen voor verlenging worden besproken. Als u bijvoorbeeld Glaucoom hebt dan kan het rust geven als u weet welke plekken u in uw gezichtsveld  mist.
Geldigheidstermijn rijbewijs
Een rijbewijs is maximaal 10 jaar geldig. Vanaf uw 70ste verjaardag is uw rijbewijs nog maximaal vijf jaar geldig. Afhankelijk van de geconstateerde oogaandoening en als de oogaandoening progressief is kan het CBR het rijbewijs voor een kortere termijn afgeven.
Rijbewijs voor bus of vrachtwagen
Voor mensen die een bus of vrachtwagen willen besturen gelden andere, strengere criteria. Deze kunt u nalezen op de website van het CBR.


Mijn facebookpagina : HogeMyopie

4 opmerkingen:

  1. Goed dat je hier aandacht aan besteed. Ik snap zeker na je verhaal dat het niet makkelijk is om hierover te praten maar is inderdaad heel belangrijk. Je moet zelf de beslissing en verantwoording nemen over je gedrag en acties in het verkeer. Wellicht betekent dat zelfs rijlessen nemen of blijven herkeuren. Mijn schoonvader is 83 en echt niet meer in staat om te rijden in onze optiek. Hij rijdt heel het dorp door in zn 1. Helaas neemt hij nog steeds geen verantwoording hierover maar begint nu gelukkig wel over een scootmobiel te praten. Dus hopelijk ziet hij ook spoedig in dat autorijden niet meer kan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Anja (naamgenote), dank je wel voor je reactie. Ik hoop dat jullie je opa kunnen overtuigen om de auto aan de kant te laten staan. Al is het eigenlijk iets dat hij zelf zou moeten beseffen. Een paar jaar geleden werd hier een chauffeur (van 86 jaar) door de politie tegen gehouden omdat hij zo tergend traag reed en een stoet van wel 15 auto's in zijn kielzog had. Zijn rijbewijs werd onmiddellijk ingetrokken, dat lijkt me een verschrikkelijk scenario. Ik hoop dat je opa zelf tot de stap overgaat, hij heeft uiteindelijk heel veel jaren mogen genieten van het autorijden. Een scootmobiel lijkt een mooi en veiliger alternatief. Veel succes! Anja

      Verwijderen
  2. Hoi Anja, inderdaad zou een scootmobiel veel beter zijn voor mijn schoonvader (inderdaad net zo oud als mijn opa);)Ik geef het nog een jaartje...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sorry, je schoonvader :-).Veel succes, hopelijk houdt hij het veilig, ik duim alvast!

    BeantwoordenVerwijderen