25. Mijn man heeft altijd gelijk

De dagen en weken gaan rustig voorbij. De lichtinval in het linkeroog wordt een beetje beter verwerkt maar toch blijft het echt wel een probleem. Zeker wanneer mijn andere oog moe wordt staat het linkse te springen om over te nemen. Van een strevertje gesproken.

De winkelbezoeken lijken beter te gaan. Al denk ik dat het eerder ligt aan het, toch wel verdacht, beperkt aantal bezoekers op het moment dat wij er aanwezig zijn. Ik verdenk ze er eerlijk gezegd van dat er één van de productscanners is opgesteld aan het begin van de straat met als enige doel onze nummerplaat te detecteren op het moment dat we ze indraaien. In mijn hoofd speelt zich een scenario af van naar de kassa vluchtende mensen die zo de nodige blauwe plekken willen vermijden bij mijn aankomst.

Ik hou ook gewoon meer en meer automatisch het oog dicht zonder er echt weet van te hebben. Mijn hoofd vindt dus zelf wel zijn oplossingen. Zou de ziekteverzekering een bezoek aan de plastisch chirurg, voor het verwijderen van de daardoor ontstane rimpels aan de zijkant van het oog, aanvaarden als gevolg ervan?

   

Het cijfer dat op het gezichtsvermogen wordt gekleefd is niet zoals bij iemand met een normaal gezichtsveld. Daar is het zicht dus volledig, hier is het niet alleen begrensd maar ook heel vervormd. Maar, bij mijn weten, is er geen andere manier waarop dit momenteel wordt uitgedrukt.

Soms kan het ook tot vreemde situaties leiden zoals bvb. iemand met tunnelzicht; voornaamste oorzaak : Retinitis Pigmentosa, daar gaat het gezichtsveld ringrond verloren zodat er uiteindelijk enkel een beperkt centraal beeld overblijft (en later zelfs helemaal verdwijnt).

Toch kan het zijn dat er, in een vroeger stadium, al heel wat van het gezichtsveld is verdwenen maar in het centraal gedeelte een relatief goed zicht overblijft. Zo kan iemand bvb. een boek of krant zitten lezen op de bus of trein, maar een begeleider of blindenstok nodig hebben om die te verlaten. Je kan het een beetje vergelijken met kijken door een buis of op de duur zelfs een rietje. Het gezichtsveld is dus heel beperkt en er kan enkel een iet of wat ruimer beeld gevormd worden door de ogen en het hoofd constant van links naar rechts en van onder naar boven te draaien. Voor normaal ziende mensen kan dit een heel verwarrende indruk geven en ervoor zorgen dat ze zo de situatie verkeerd inschatten.

Foto : Het zwarte gedeelte wordt niet gezien door de patiënt, enkel het beperkte deel dat wordt weergegeven.

Mijn gezichtsveld is vooral aan de buitenkant van het rechteroog een stuk verdwenen, aan de binnenkant (aan de neus) is dit nog redelijk intact. Aan het linkeroog is nog nooit een gezichtsveld- onderzoek kunnen gebeuren omdat het zicht gewoonweg te slecht (zo goed als onbestaand) was. Over de verschillen hierin had ik het reeds over in punt 18. Hocus Pocus.

De laatste verzorgende druppels na de operatie. De eerste week na de operatie zijn dat 4 keer per dag antibiotica en een ontstekingswerend middel. Per week die erop volgt steeds een druppel per dag minder. Deze week dus nog eentje van elk. Van de operatie en tijdens de genezing heb ik geen enkele last ondervonden. Enkel wat druk op de ogen bij een wat opkomende verkoudheid maar dit is anders ook het geval. Ik weet perfect welk neusgat ’s morgens gaat dichtzitten doordat de dag ervoor die kant een pijnlijke druk ontstaat in het oog (dit is al zo van het moment dat de eerste operatie werd uitgevoerd). Een half uurtje in de IR cabine in het gezelschap van een pot eucalyptus, nog één van mijn goeie vrienden,  kan al heel wat verlichting brengen.

Eind deze week terug naar de oogarts voor controle en opmeting van de bril. Een ander kleurtje voor de omkadering van de glazen mag er ook nog eens zijn. Deze montuur is ondertussen 5 jaar oud en heeft zijn dienst toch al bewezen. Tijd voor vervanging. Een kleurig montuur zorgt ervoor dat je je bril makkelijker vindt wanneer je die ergens achterlaat. Het is natuurlijk nog beter om gewoon even stil te staan op het moment dat je hem er legt zodat je niet de hele badkamer moet gaan afzoeken maar dat is nog steeds niet echt één van mijn specialiteiten.

  

Tip : probeer te onthouden wanneer meubels worden bijgezet. Bvb. wanneer een extra slaapzetel op de kamer van je zoon wordt geïnstalleerd. Het ophalen van de rolluiken wordt algauw een pijnlijke zaak wanneer het extra kunstlicht niet genoeg verlichting geeft bij het binnentreden van de donkere kamer en je met een ferme dreun tegen de zetel aanloopt. De blauwe vlek geneest wel maar je hebt zo alweer een litteken met een verhaal erachter. Op de duur wordt het wel moeilijk om aan de vele littekens het juiste verhaal te koppelen.

Anekdote : Mijn man heeft altijd gelijk, mijn man heeft altijd gelijk, mijn man heeft altijd gelijk...even onder ‘lichte’ dwang. Toen iets ‘wits’ op tafel lag vroeg hij wie melk had gemorst. Volgens mij was dat helemaal geen melk maar een stuk plastic. Mijn man heeft altijd gelijk …bleek toen ik met mijn vinger eens ging voelen én … in de melk zat te porren. Mijn man heeft altijd gelijk, of toch bijna of soms wel eens. Goh, deze keer dan toch.

Facebookpagina : HogeMyopie