Eind september begon ik alles drie keer te zien en moest ik ook
mijn oog sluiten als ik nog ergens mee naartoe reed met de auto. Mijn maag
draaide alle kanten op. Daar was mijn maag dus terug, geen goed teken. Ik
stuurde een mail naar het oogcentrum met het probleem en zei dat ik het nog wel
14 dagen uithield omdat ik toen al een geplande afspraak had.
Overdag probeerde ik zoveel mogelijk (Braille) te lezen zodat ik mijn ogen kon sluiten. 14 dagen later was ik zo blij dat ik op consultatie mocht! Ik zag lichten nu 5 keer, bij het naderen verdween er telkens één tot van heel dichtbij enkel het vreemde wazige ‘origineel’ overbleef. Een leuk spelletje moest het niet zo vermoeiend zijn geweest om dit telkens opnieuw te zien, dus game over en ogen dicht.
Overdag probeerde ik zoveel mogelijk (Braille) te lezen zodat ik mijn ogen kon sluiten. 14 dagen later was ik zo blij dat ik op consultatie mocht! Ik zag lichten nu 5 keer, bij het naderen verdween er telkens één tot van heel dichtbij enkel het vreemde wazige ‘origineel’ overbleef. Een leuk spelletje moest het niet zo vermoeiend zijn geweest om dit telkens opnieuw te zien, dus game over en ogen dicht.
Op krukken en met een ‘robocopbot’ aan maakte ik mijn entree
in de praktijk. De oogarts controleerde mijn oog en schrok behoorlijk toen bleek
dat mijn zicht zoveel was achteruitgegaan. Ik kwam nog op een 2/10! Ze haalde
er onmiddellijk haar collega bij die na drie seconden in mijn oog te staren 5
redenen en gevolgen gaf van wat er was gebeurd. Ik stond perplex! Ook de
oogarts waar ik ondertussen al bijna twee jaar op consultatie ging stond
versteld. Blijkbaar was de voorkamerlens in juni (de dag van het vreemde voorval)
losgekomen, gezakt en gekanteld en had ik cataract opgelopen tijdens de periode
die erop volgde. Een nieuwe operatie drong zich op.
De lens leek dus de afgelopen jaren goed te zitten volgens
de biomicroscoop van de 4 oogartsen die ik in die tijd bezocht en niemand die
kon opmerken wat er echt aan de hand was geweest. Het proces was dus waarschijnlijk al een hele
tijd aan de gang geweest waardoor ik al zolang dubbel had gezien. 28 juni 2013 was
de dag geweest dat de voorkamerlens effectief verder los was gekomen. De nieuwe
oogarts vond het al ongelooflijk dat de lens het zolang had volgehouden meer
dan 22 jaar!
Ik was heel blij dat de oogarts haar collega er had bijgehaald
en wist dat ik daar op dat moment de persoon had gevonden die me verder zou
helpen. Alweer een reddende engel. Hij gaf direct een heel duidelijke uitleg
dat hij niet alleen de lens zou verwijderen maar ook mijn eigen lens, en mij
daar terug een zicht van een 5 à 6/10 zou kunnen geven. Hij stelde dat het een
heel zwak oog was met heel wat extra problemen maar dat hij zijn uiterste best
ging doen. Hij klonk bijzonder professioneel en geruststellend. De tranen
rolden over mijn wangen en mijn oogarts kwam met troostende woorden en een doos Kleenex.
Ik was zo blij dat zij had ingezien dat deze situatie haar kennis en ervaring te boven ging en me onmiddellijk doorstuurde. Dit is volledig denken in het belang van de patiënt, iets wat niet iedereen is gegeven.
Ik was zo blij dat zij had ingezien dat deze situatie haar kennis en ervaring te boven ging en me onmiddellijk doorstuurde. Dit is volledig denken in het belang van de patiënt, iets wat niet iedereen is gegeven.
Uiteindelijk liet hij haar ook kijken en legde ondertussen
alles nog eens uit, super! Ervaring komt er door ondervinding en die krijg je
niet mee op school of universiteit maar moet je in je leven opbouwen, dat geldt
in iedere situatie. Het is een mooie eigenschap om te beseffen dat je die
ervaring ontbreekt, door te verwijzen naar iemand die deze wel heeft en daaruit
terug te leren. Zo hoort het te gaan en niet na ellenlange zware emotionele discussies
met je patiënt zoals ik eerder moest ervaren.
Neem nooit iets voor vanzelfsprekend! Kijk, ren, beweeg,
praat, ruik, luister,lach, huil, proef.. Loop niet zomaar voorbij een mooie
bloem maar geniet ervan, daarvoor zijn ze er! Geniet!
Tip : de kerstboom opzetten. Een hele klus als alles er flou
uitziet. De lampjes kan je best door iemand anders laten hangen maar toch lukt
het om de rest te doen. Zo ga je te werk : Sorteer de ballen (of laat ze
sorteren) neem een soort en probeer zo egaal mogelijk te verdelen over de boom.
Met één hand voel je waar het takje zit met de ander neem je de bal vast en
hang hem vast. Zo ga je telkens weer te werkt tot de hele kerstboom volhangt.
Het geeft een heel goed gevoel wanneer alle ballen in de kerstboom hangen. Nog een
extra tip : gebruik kerstballen die uit kunststof zijn gemaakt dit om een kerstballenkerkhof
te voorkomen.
Mijn facebookpagina : Hogemyopie
Mijn facebookpagina : Hogemyopie
Super Anja, om je verhaal zo op te schrijven! Ik hoop dat het nu eens een poos rustig blijft voor je. Ik herken wel je super positieve instelling, houden zo. Want slecht zien is al heel wat, maar slecht zien en chagrijnig is nog erger 😏
BeantwoordenVerwijderenDank je wel! Ik las je twee laatste berichten en herken toch heel wat. Ik probeer hier alle dagen een bladzijde te schrijven, er volgt nog heel wat tot ik in 2017 geraak :-). Maar zoals je zegt, je instelling is het bijzonderste hé! Je leert het op de duur om tegen een stootje te kunnen. Bedankt voor je reactie! Ook voor jou het allerbeste toegewenst!
BeantwoordenVerwijderen