maandag 13 maart 2017

14. Marsmannetjes




Gelukkig mag ik in de namiddag naar de oogarts om de schelp eraf te halen. De wachtzaal zit vol met mensen met een aantal decennia meer aan levenservaring, net zoals de dag ervoor in het ziekenhuis.

Bij het verwijderen van de schelp valt het meteen op dat de kleuren terug helderder zijn door de cataract die is verdwenen, ook het beeld is terug wat scherper en vooral het is één beeld.

Toch lijkt het wel of er allemaal lichtgroene marsmannetjes in de wachtzaal zitten. Een beetje vreemd toch. Later krijg ik de informatie dat er een blauwe filter (die zorgt voor meer contrast) in de lens zit maar dat na een paar dagen mijn hersenen zich daaraan aanpassen en ik dan terug de kleuren ga zien zoals het hoort.



Foto : De pupil wordt ook klein gehouden om de lens binnenin te beschermen. Het andere oog heeft een vervormde pupil.

Na controle haal ik een 4/10 (met bril) de volgende dagen moet dit nog verder evolueren en ik moet me vooral nog heel rustig houden. De 79-jarige dame naast me behaalt al een mooie 8/10 (zonder bril)…maar mijn dubbelzicht is weg en ik zie terug beter dus, hé ik ben heel tevreden!


De volgende dagen neem ik vooral de kleuren  in me op die terug opflakkeren, gho, wat heb ik die gemist (ook al zit daar nog dat vreemde groen). Twee dagen later moet ik plots onverwacht niezen en schiet in paniek. Het lenszakje is bij mij heel hard uitgerokken en minder flexibel dan bij een normaal oog. Daardoor duurt het veel langer om zich terug mooi rond de nieuwe lens te krimpen (een beetje zoals krimpfolie doet). Dit kan ervoor zorgen dat wanneer er plotse druk ontstaat door bvb. niezen, hoesten, iets opnemen,…de lens zich nog gaat verplaatsen, en dat probleem kennen we maar al te goed.

Wanneer ik verward begin rond te kijken snap ik dat er iets anders is…mijn god, zeg dat het niet waar is! Ik mag de volgende dag op controle gaan om te kijken wat het probleem is. Volgens mijn oogarts zit de lens nog steeds perfect maar is het lenszakje zo groot dat het nog in plooien rond de lens ligt en kijk ik nu juist op zo’n plooi. Ok, terug gerustgesteld. In de auto lijken de lichten van de voorliggende auto’s wel op grote eenden die zich twee aan twee verplaatsen. Wanneer ik naar boven kijk hangt een grote omgedraaide paddenstoel in de lucht, het is volle maan.



Vijf weken later mag ik mijn nieuwe bril gaan halen. Bij de opmeting wordt ook duidelijk dat het astigmatisme (dat is het vertekend beeld doordat het oog niet mooi rond is, en aangezien het mijne meer op een kippenei lijkt is dat nogal redelijk wat) niet in de nieuwe lens kon bij gecorrigeerd worden en dus moet dit in het brilglas gebeuren. Daar is dus de extra verklaring van de hemelpaddenstoel en de vreemde eendjes. Ik kom nu aan 5 à 6/10. De eendjes op de terugweg zijn allemaal weg en er zijn rode sterretjes met wat uitlopers en een dikke uitlopende lijn aan de rechterkant in de plaats gekomen…Terug een heel verschil!

Foto : met deze test kan je controleren of je aan astigmatisme lijdt. Wanneer alle lijnen mooi zwart zijn is dit niet het geval. Bij mij zijn dit alleen de lijnen van 40°-70° de rest is grijs en vloeit in elkaar over.


Tip : Vermijd bestek te laten liggen op borden die je nadien in de GFT moet leegmaken, het is namelijk niet zo goed voor het milieu en je besteklade geraakt zo nogal vlug leeg.

Anekdote : Toen er bij een familiefeest een afhaalmenu besteld was werd het voorgerecht op tafel geserveerd terwijl ik even een bezoek aan het toilet bracht. De tafel stond mooi gedekt toen ik terugkwam en iedereen klaar zat om de inhoud van het bord aan te vallen. Toen ik rustig mijn brilwissel uitvoerde en mes en vork nam voelde ik een lichte weerstand bij het prikken van mijn vlees. Ik voelde de glimlachende gezichten op me gericht. Mijn zus schoot me, al wat schuldig voelend, te hulp om de plastiekfolie van mijn bord te verwijderen. Van je familie moet je het hebben!

Mijn facebookpagina : Hogemyopie

Geen opmerkingen:

Een reactie posten