3. Jeugdjaren

Ik ging dus naar een gewone lagere school, daar werd aan de andere leerlingen duidelijk gemaakt dat ze heel voorzichtig moesten zijn bij het spelen omdat ik glaasjes in mijn ogen had. Zelf was ik de grootste ravotter van de klas. Maar iedereen was heel lief voor me. Ook het secundair bleek geen probleem te zijn. Al vond ik het zelf niet zo leuk om op die leeftijd nog steeds vlak voor de leerkrachten hun neus te zitten en het gejammer achter me te aanhoren omdat één of andere leerling, die zijn groeispurt nog niet had gehad, problemen had om het bord te kunnen zien. Ik had een jeugd zoals iedereen en het dragen van mijn lenzen was gewoon een extra deel van mijn leven geworden. Ik leerde ook autorijden en ook dat was zalig, wat een vrijheid… Ondertussen was mijn myopie opgelopen tot -13 en -14. Toen ik mijn vriend (ondertussen huidige echtgenoot) leerde kennen besloot ik na een tijdje alles te vertellen en ook mijn lenzen eens uit te doen om te tonen hoe ik er eigenlijk echt uitzag. Doordat mijn ogen geen focus hadden floepten ze onmiddellijk naar het topje van mijn neus. Gelukkig was de liefde groot genoeg dat dit geen issue bleek te zijn.

Na het secundair trok ik de grote wereld in om te studeren. Jammer genoeg had die plotse vrijheid niet echt een positieve invloed op mijn studies. Mijn ouders hadden me wel steeds behoed om niet te veel te lezen en drongen er dan ook niet echt op aan om mijn studies verder te zetten. Ik zocht het dan maar in de bedrijfswereld. Gelukkig was het nog de tijd dat een werkgever wou investeren in werknemers die hun positieve punten konden omzetten in een meerwaarde voor het bedrijf zonder dat die het extra briefje van een hoge school of universiteit bezaten. Daardoor wist ik toch een job te pakken te krijgen waar ik (toch bijna) alle dagen terug naar uitkeek om aan te beginnen.  Het toenemende verkeer zorgde er echter voor dat ik urenlang onderweg was. Dit hield in dat mijn lenzen algauw een 16-tal uur werden gedragen. 

Tip : gebruik kleurtjes in de keuken. Keukenmateriaal is zo makkelijker te herkennen. Een oranje dunschiller kan wel wat voor verwarring zorgen op het moment dat wortels aan de beurt zijn. Bij deze dus ook een tip voor fabrikanten.

Mijn facebookpagina : HogeMyopie